Giuseppe Arcimboldo
Door Boris de Leeuwe, animator en kunstenaar
Afgelopen weken gaf ik een creatieve les op de J.P. Coenschool in in de Indische buurt. Kinderen uit groepen 1, 2, 3, 4, 6 en 8 lieten zich inspireren door de renaissance schilder Giuseppe Arcimboldo. De schilder is het meest bekend geworden door zijn surrealistische groente- en fruitportretten.
Hoewel de kinderen zich door de schilder lieten inspireren kwam er tijdens de les geen spatje verf aan te pas. De portretten die werden gemaakt werden namelijk opgebouwd uit echte groenten en fruit. Het eindresultaat is een bonte verzameling aan foto’s waarop gezichten, dieren, monsters en landschappen te zien zijn. Soms humoristisch, soms boos, soms verdrietig maar altijd vol met leven!
Groenteportretten
// STICHTING DE BLIJE BUREN TEGEN VOEDSELVERSPILLING
Dit project zou nooit een succes zijn geworden zonder de hulp van stichting de Blije Buren. De stichting, gevestigd in Amsterdam Oost, zet zich belangeloos in om mensen, of beter gezegd: buren, weer met elkaar in contact te brengen. Vaak gaat het om mensen die in een sociaal isolement terecht zijn gekomen en van een bestaansminimum leven. Een van de meest opvallende bezigheden van de stichting is het verzamelen en gratis aanbieden van voedsel.
Dagelijks rijden Peter, Franny en hun team de Indische buurt af om groenten en fruit op te halen bij lokale groenteboeren. Vaak gaat het om groenten waar een paar rotte plekken op zitten. Normaal zou dat voedsel weggegooid worden omdat het niet meer verkocht wordt. Nu krijgt het een tweede leven doordat het bij mensen terecht komt die het hard kunnen gebruiken.
De stichting leverde alle groenten en fruit voor dit project geheel kosteloos. Dat maakte dat de kinderen veel keus hadden uit een enorme diversiteit aan groenten en fruit. Dit is goed terug te zien in de kunstwerken.
VERBONDENHEID
Het positieve gevolg van de stichting is dat mensen vaak uit zichzelf iets terug willen doen. Soms gebeurt dit door de behoefte om voor andere buurtbewoners te koken, soms doordat men zich aanmeldt als vrijwilliger en soms door iets simpels als een praatje met iemand te maken. Er worden verbindingen gemaakt.
Dit wordt niet verlangt maar het gebeurt soms gewoon vanzelf. Zoals Peter zegt: “Het moet uit de mensen zelf komen als ze daar de behoefte toe voelen.” Dit maakt dat de stichting een warm gevoel uitstraalt waar iedereen, zich al snel welkom voelt.