Gratis eten en gezelschap vind je bij buurtcentrum Blije Buren op Zeeburg. Drijvende kracht Peter Gualterus (58) heeft een bijzonder levensverhaal: ooit rijk door een coffeeshopketen, nu vrij van geld als vrijgevige maatschappelijk werker.
Ik ben in Zeeburg en ik heb honger. Er is alleen een snackkraam waar je contant moet betalen, maar ik heb geen cash. Verderop staat een raar wit gebouwtje met een flinke lap groen eromheen en een dak dat uitsteekt. Eigenlijk is het meer een schuur, met een veranda en een parasol waaronder mensen zitten. Aan de straatkant staat een marktkraam met groente en fruit. Maar de koopman is nergens te bekennen. Ik wil vertrekken.
Maar een of andere Amsterdammer roept me na: “Hé! Hoe heet je?” Hij heet Peter en ziet eruit als een automonteur, met zijn witte hemd onder een blauwe overall. “Wat doe je hier?” Ik zeg dat ik honger heb. Hij zegt dat ik ‘hier wel ken eten’. Ik vraag of ik kan pinnen. Hij zegt dat het niets kost.